Ze was nog volop aan het solliciteren, wilde meer zekerheid in plaats van steeds tijdelijke contracten. Maar na een paar dagen ziek zijn en wat onderzoek kwam die vernietigende diagnose. Nog een paar maanden: niets meer aan te doen. Noldie, haar naam mag in de krant: ‘dan word ik tenminste nog een beetje beroemd’.
Taxichauffeur
Wat vond ze het erg om haar baan als taxichauffeur op te geven. Het was zo’n leuk werk om al die oude mensen op een prettige manier overal naar toe te rijden. En dan ook nog zulke fijne collega’s. Die paar maanden heeft ze gekregen. Ze benut ze volop om alles wat ze af wil ronden goed te regelen.
Zonnebloemen
Veel tijd gaat naar de dierbare mensen om haar heen, familie, vrienden en vooral haar zoon. Haar zus uit Australië nog zien die speciaal naar Nederland komt. In het hospice kreeg ze de ‘gele kamer’. Haar lievelingskleur. En de kleur van zonnebloemen waar ze zo gek op is, haar kamer staat er vol mee. Ook dierbare spullen kwamen mee zodat het nog zoveel mogelijk lijkt op thuis. Echt een warme kamer. Net zo warm als Noldie zelf. Volop heeft ze nog belangstelling voor de andere gasten in het hospice. Graag wil ze nog wat voor hen doen. Noldie accepteert het leven zoals het komt: ‘go with the flow’. Waar je kunt moet je zelf het heft in handen nemen, maar daar waar je niets kunt veranderen kun je je beter overgeven. Zo houdt ze het
leven leefbaar en geniet van dat wat nog wel is. Een bijzondere vrouw!